Η Πολιτική Κληρονομιά της Άνγκελα Μέρκελ και οι Προκλήσεις της Γερμανίας

Στη μεταπολεμική πολιτική σκηνή της Ευρώπης, δύο γυναίκες ξεχωρίζουν: η Μάργκαρετ Θάτσερ και η Άνγκελα Μέρκελ. Παρά τις ομοιότητες, οι κληρονομιές τους είναι ριζικά διαφορετικές, όπως επισημαίνει ο Economist. Οι δύο πολιτικές ηγέτιδες απομακρύνθηκαν από την πολιτική σκηνή με διαφορετικούς τρόπους: η Θάτσερ παραιτήθηκε το 1990 λόγω πτώσης στη δημοτικότητα, ενώ η Μέρκελ αποχώρησε μετά από τέσσερις θητείες, παραμένοντας πολύ δημοφιλής.

Ωστόσο, η κληρονομιά της Μέρκελ αναδύεται στο επίκεντρο, καθώς οι κρίσεις που αντιμετώπισε η Γερμανία κατά τη διάρκεια της θητείας της παρέχουν τώρα αφορμές για κριτική. Ειδικότερα, η απόφαση να κλείσει τους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα το 2011, προσέφερε στην Γερμανία περισσότερη εξάρτηση από τη Ρωσία. Σήμερα, η Γερμανία εμφανίζεται, στον γεωπολιτικό χάρτη, με τρεις επικίνδυνες εξαρτήσεις: την εξάρτηση από τις ΗΠΑ για στρατιωτική υποστήριξη, την εξάρτηση από τις εξαγωγές στην Κίνα και την εξάρτηση από το ρωσικό αέριο.

Οι κρίσεις που οδήγησαν σε αυτές τις εξαρτήσεις φάνηκαν καλύτερα με την επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, επισημαίνοντας την έλλειψη ετοιμότητας της Γερμανίας. Η Μέρκελ, παρά τις πολλές συναντήσεις και τις συνεχείς διπλωματικές επαφές με το Κρεμλίνο, καταλήγει υπό κριτική για την απουσία στρατηγικής προετοιμασίας. Με την πάροδο των μηνών, οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τις πολιτικές της γίνονται ολοένα και πιο προφανείς.

Η πολιτική προσέγγιση της Μέρκελ, που συχνά χαρακτηρίζεται από αποφάσεις που αναβάλλονταν, έχει κριθεί ασυμβίβαστη. Οι «καταστάσεις έκτακτης ανάγκης» αντιμετωπίστηκαν με επιφυλακτικότητα, ενώ η ευρωπαϊκή πολιτική εμφανίζεται ευάλωτη λόγω δημοκρατικής οπισθοδρόμησης σε ορισμένα κράτη μέλη, όπως η Ουγγαρία. Επίσης, η οικονομική πολιτική της Ευρώπης, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση, δείχνει ότι η ήπειρος μένει πίσω σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, η πιο αναγνωρίσιμη στιγμή της θητείας της Μέρκελ μπορεί να θεωρηθεί η απόφαση της να υποδεχθεί πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες το 2015, που αποδείχθηκε μεν αξιέπαινη, αλλά οδήγησε και σε πολιτικές αντιδράσεις που ενίσχυσαν τη σκληρή δεξιά. Τελικά, η κληρονομιά της παραμένει αντικείμενο αναθεώρησης, ενώ οι επιπτώσεις των πολιτικών της καθορίζουν τη σύγχρονη Γερμανία.

Πηγή: naftemporiki.gr