Οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις σε διάφορες χώρες αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις, καθώς διέρχονται από περίοδοι κρίσης. Από τους Εργατικούς στη Βρετανία, που πρόσφατα κέρδισαν τις εκλογές αλλά τώρα βρίσκονται σε δύσκολη θέση, μέχρι τη σοσιαλδημοκρατία στη Γερμανία και την Ισπανία, οι κυβερνήσεις αυτές καλούνται να ισορροπήσουν ανάμεσα σε υποσχέσεις και οικονομικές πιέσεις. Η αποτυχία να τηρηθούν αυτές οι υποσχέσεις μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την εκλογική τους βάση.
Το Reuters, στη στήλη του Breakingview, παρομοιάζει την κατάσταση των κεντροαριστερών κυβερνήσεων με τον Τσάρλι Τσάπλιν, ο οποίος το 1923 αποπειράθηκε να δημιουργήσει μια πιο σοβαρή ταινία, αλλά απέτυχε εμπορικά, διότι το κοινό τον ήθελε στα κωμικά του εγχειρήματα. Αυτή η διάσταση δημοφιλίας δείχνει ότι οι κυβερνήσεις κινδυνεύουν να αποξενώσουν τους ψηφοφόρους τους αν παρεκκλίνουν από τις προεκλογικές τους υποσχέσεις, ειδικά αν προχωρήσουν σε μέτρα λιτότητας.
Τα παραδείγματα της Γερμανίας και της Νορβηγίας καταδεικνύουν τις διαφορές στο πώς οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τις οικονομικές προκλήσεις. Στη Γερμανία, ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ εισήγαγε αυστηρές μεταρρυθμίσεις που περιλάμβαναν περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα, ενώ η Άνγκελα Μέρκελ κυβερνούσε επί σειρά ετών χωρίς να υποστεί απώλειες για αντίστοιχες πολιτικές λιτότητας. Αντίθετα, στη Νορβηγία, το Εργατικό Κόμμα κατάφερε να διατηρήσει την εξουσία χωρίς σφιχτές λιτότητες, χάρη στα έσοδα από το πετρέλαιο.
Η δημοσιονομική κατάσταση και οι απαιτήσεις των αγορών είναι επίσης καθοριστικοί παράγοντες, καθώς οι κυβερνήσεις καλούνται να διαχειριστούν τις υποχρεώσεις τους προς τους ψηφοφόρους και τις πιέσεις των αγορών. Όπως υπογραμμίζει η μελέτη του Αλμπέρτο Αλεσίνα, οι φορο-αυξήσεις και οι περικοπές κοινωνικών παροχών έχουν μεγαλύτερη επίδραση στις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, καθώς οι πολίτες αισθάνονται προδομένοι όταν οι πολιτικές τους δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες τους.
Η τρέχουσα κατάσταση των Εργατικών στη Βρετανία, οι οποίοι υπό τον Κιρ Στάρμερ προσπαθούν να αντισταθούν σε πιέσεις για περικοπές, αποδεικνύει την ένταση αυτή. Μολονότι δεν σκοπεύουν να μειώσουν κοινωνικά επιδόματα ή να αυξήσουν τη φορολογία εισοδήματος συνολικά, στοχεύουν σε ανώτατα εισοδήματα, διαμηνύοντας ότι οι πλούσιοι που δεν επιθυμούν να συνεισφέρουν ας αποχωρήσουν. Οι αγορές αναμένουν την παρουσίαση του προϋπολογισμού τους για να κρίνουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Πηγή: naftemporiki.gr